Dečani
Kategorie:
Arumuni, miejsce kultu, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, pasterstwo, tereny wypasowe, Wołosi, współczesne Kosowo
Nazewnictwo
Dečani
serb. Dečani (Дечани)
alb. Deçan lub Deçani
tur. Deçan
Ludność — skład etniczny
Serbowie, Albańczycy, Turcy
Język
serbski, albański, turecki
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Prawdopodobnie w XIII wieku.
Źródła do dziejów miejscowości
- Badania terenowe - Ewa Kocój - październik 2017
- Wysokie Deczany, przygotowali mnisi monastyru Wysokie Deczany, Deczany 2016.
Historia miejscowości
W XIII i XIV wiekach u podnóża Gór Przeklętych, nad brzegiem rzeki Bistrica, znajdowały się katuny wołoskie, zamieszkiwane przez pasterzy wypasających stada na stokach Gór Przeklętych. W XIV wieku król Stefan Urosz III Deczański, syn króla Milutina i ojciec cara Duszana, założył tu monastyr Chrystusa Zbawiciela, któremu darował zwierzchnictwo nad katunami wołoskimi.
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
1. Monastyr Wysokie Deczany (serb. Манастир Високи Дечани) - założony w 1327 roku przez króla Stefana Urosza III Deczańskiego, obecnie główny monastyr serbskiej cerkwi prawosławnej w północno-zachodniej części Kosowa.
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa