Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Pylypiec (Пи́липець)


Kategorie:

Nazewnictwo


ukr. Пи́липець/Pylypiec

XV wiek - Verpelepets

pl. Pilipiec, Pylypiec

Ludność — skład etniczny


Ukraińcy, Bojkowie

Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Źródła do dziejów miejscowości


- Badania terenowe, Ewa Kocój, lipiec 2015 (wszystko zamknięte, opiekun cerkwi przebywał poza wsią).

- Пилипець, http://www.derev.org.ua/zakarp/pylypets.htm [odczyt: 7.02.2017].

Historia miejscowości


Wieś po raz pierwszy wspomniana w 1463 roku pod nazwą Verpelepets. Jej najstarszymi osadnikami mieli być uciekinierzy z okolicznych wiosek, którzy ukrywali się w górach przed prześladowaniami ze strony Węgrów i lokalnych feudałów. Trudnili się przede wszystkim hodowlą i wypasem owiec oraz karczowaniem lasów.

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


1. Według miejscowej legendy - założycielem wsi miał być w XV wieku owczarz Filip, stąd też nazwa miejscowości. 

2. Cerkiew - pierwsza cerkiew miała zostać założona w tej miejscowości na początku XVI wieku, ale spłonęła. Druga cerkiew pw. Zwiastowania Pańskiego została zbudowana w środku wsi, na wzgórzu Yurchik w 1671, uległa także spaleniu w 1758 roku. Po pożarze odbudowana (niejasne dane - prawd. około 1841 roku) w stylu barokowym.

Cerkiew drewniana, trójczęściowa, nakryta wysokim dachem dwuspadowym, zbudowana z desek świerkowych (połączenia narożne są ,,na jaskółczy ogon"), pokryta gontem. Z wysoką wieżą nad wejściem, zakończoną cebulastym hełmem i krzyżem metalowym, kutym.
Obok cerkwi monumentalna dzwonnica - drewniana, dwupoziomowa, szalowana deskami, wybudowana w 1758 roku.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa