Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Frička


Kategorie: Karpaty, Wołosi, współczesna Słowacja, Łemkowie

Nazewnictwo


Frička

pl. Friczka


1773 Fricska, Friczka,

1786 Fricschka,

1808 Fricske, Fryčka,

1863–1902 Fricska,

1907–1913 Felsőfricske,

1920– Frička

Ludność — skład etniczny


Rusini, Słowacy, Łemkowie, Ukraińcy, Romowie, Polacy

W 2001 roku oficjalny rozkład populacji według przeprowadzonego spisu powszechnego wyglądał następująco: Słowacy – 72,51%; Czesi – 0,40%; POlacy – 0,40%; Romowie – 11,55%; Rusini – 11,55%; Ukraińcy – 2,79%.

Język


słowacki, rusiński, łemkowski, ukraiński

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Wieś założona w końcu XVI wieku przez właściciela dóbr makowickich, mających swoją siedzibę na zamku zborowskim. 

Źródła do dziejów miejscowości


- http://www.drevenechramy.sk/drevene-chramy/bardejov-a-okolie/fricka/ [odczyt: 21.01.2017].

Historia miejscowości


Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z ksiąg majątkowych z roku 1618 - miejscowość składała się wówczas z 5 gospodarstw zamieszkałych przez Rusinów. W XVI wieku miejscowość rozwijała się wzdłuż potoku, nad którym osiedlający się budowali domy  w konstrukcji zrębowej (część domów była przywieziona z Polski).

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


1. Drewniana greko-katolicka cerkiew św. Archanioła Michała, wybudowana w 1892 roku. Trójdzielna, zrębowa, zaliczana do typu łemkowskiego. Przykryta dachem dwuspadowym  (w miejsce pierwotnych namiotowych dachów) i gontem. Po zachodniej stronie cerkwi znajduje się barokowa wieża z izbicą i dwupoziomowym hełmem, zakończona kutym krzyżem, w środku trzy dzwony, w tym jedne datowany na rok 1697 z pracowni ludwisarza M. Schneidera.

Wewnątrz ozdobiona malowidłami wykonanymi w 1933r. przez malarza J. Wagnera z Preszowa (sceny z Nowego Testamentu). Ikonostas barokowy, złocony. W nawie na ścianach ikony z XVIII i XIX wieku, m.in. Pokrov Bogurodzicy (pod płaszczem Bogurodzicy przedstawienia władz świeckich i kościelnych, króla Jana III Sobieskiego, patriarchy wschodniego z duchownymi i mnichami, ludu). Na prestole w części ołtarzowej  - ikona Złożenia Chrystusa do grobu (początek XVIII w.) i Chrystusa na Górze Oliwnej (XIX w.).

Światynia była remontowana w latach 1933, 1971, 1995.


Wokół świątyni znajduje się cmentarz.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa