Mikulášová
Kategorie:
Karpaty, Wołosi, współczesna Słowacja, Łemkowie
Nazewnictwo
Mikulášová
We wzmiankach z XV wieku występuje pod nazwą węgierską Mikulaszowa Poruba lub słowacką Niklova. Nazwy te były używane w różnych wariantach fonetycznych do 1948 roku.
1773 Niklova, Niklowa,
1786 Niklowa,
1808 Niklová,
1863 Niklowa,
1873–1902 Niklova,
1907–1913 Miklósvölgye,
1920–1948 Niklová,
1948–
Mikulášová
Ludność — skład etniczny
Słowacy, Rusini, Wołosi, Ukraińcy, Węgrzy
Język
słowacki, rusiński, ukraiński, węgierski
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Założona w II połowie XIV wieku. W XVI wieku należała do słowackich wsi dóbr makowickich. Na początku XVII wieku wymieniana jest jako wieś rusińska.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
W XVI wieku należała do słowackich wsi dóbr makowickich. Na początku XVII wieku wymieniana jest jako wieś rusińska.
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
1. Cerkiew Opieki Przenajświętszej Bogurodzicy z Mikulaszowej,
drewniana, wybudowana w 1730 roku, rozbudowana w latach 1837-1838,
zrębowa, zaliczana do typu łemkowskiego, trójdzielna (kwadratowe
prezbiterium i nawa, prostokątny babiniec). Nad każdą częścią
czworoboczna wieża, na izbicy dodatkowo z zegarem. Wewnątrz ikonostas z I
połowy XVIII wieku, z rzeźbionymi carskimi wrotami. Na prestole ikona
Opieka Bogurodzicy z 1734 roku, autorstwa Fedora Kohuta. W roku 1931 przeniesiona do skansenu w Bardiowskich Kupelach (Bardiów-Uzdrowisko).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa