Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Ladomirova


Kategorie: Karpaty, współczesna Słowacja, Łemkowie

Nazewnictwo


1414 - Ladamerwagasa,

1773 - Ladomir, Ladomirowa,

1786 - Lademer,

1808 - Lademer, Ladomirowa,

1863-1902 - Ladomer,

1907-1913  - Ladomervagasa,

1920 Ladomirova, Ladomirovce,

od 1927 do chwili obecnej Ladomirova.

pl. Ladomirowa

Ludność — skład etniczny


Słowacy, Rusini, Ukraińcy

W XV-XIX wieku podstawą utrzymania mieszkańców była praca w otaczających miejscowość lasach, wypas bydła, furmanienie, drobne rolnictwo. W początku XX wieku rozwinęło się tu płóciennictwo, wyplatanie koszyków i wyrób koronek.

Język


słowacki, rusiński, ukraiński

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


XV wiek na prawie niemieckim. Należała wówczas do dóbr makowickich zamku Zborów.

Źródła do dziejów miejscowości


- Badania terenowe, Ewa Kocój, lipiec 2015.

- M. Dudas, I. Gojdic, M. Sukajlova, Drewniane cerkwie i kościoły, Bratysława 2007, s. 77-79.

Historia miejscowości


Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach historycznych w 1414 roku.

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


1. Greko-katolicka cerkiew św. Archanioła Michała, wybudowana według inskrypcji wyrytej na portalu w 1742 roku (ale wzmianki o istnieniu w tej miejscowości jakiejś świątyni i plebani pochodzą już z wieku XVII).

W latach 1950-1968 odgórną decyzją władz została przekazana wiernym prawosławnym. W 2008 roku została wraz z 7 innymi drewnianymi cerkwiami Łuku Karpackiego wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Uznawana za jedną z najbardziej reprezentatywnych świątyń obrządku wschodniego na Słowacji. Zaliczana do cerkwi łemkowskich typu północno-zachodniego. Drewniana, zrębowa, trójdzielna (nawa, prezbiterium, babiniec) z niewielkim przedsionkiem od strony zachodniej oraz z wieżą o konstrukcji słupowo-ramowej.Z zewnątrz szalowana pionowymi deskami, kryta łamanymi dachami namiotowymi i gontem. Wnętrze barokowe, datowane na XVIII wiek. Ikonostas bogato rzeźbiony, polichromowany, z dominującą tonacją złota, błękitu i czerwieni, datowany na połowę XVIII wieku. W cerkwi zachowały się cenne ikony z XVIII wieku, m.in. Pokrow Bogurodzicy, -

Obok cerkwi znajduje się drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowo-ramowej z 3 dzwonami oraz  cmentarz z drewnianymi i metalowymi krzyżami umieszczonymi na grobach.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa