Miasto we wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim. Pierwsza wzmianka o Humenném datowana jest na rok 1317. Okolicę zasiedlił w XIV wieku książę Teodor Korjatowicz z Rusi Czerwonej, władca hospodarstwa podolskiego.  Po wygaśnięciu dynastii Korjatowiczów w roku 1360 król Ludwik Węgierski przekazał miejscowość na własność pięciu synom Jana Drugheta z węgierskiego rodu magnackiego. Ród ten władał miejscowością do 1684 roku.

Miasto leżało na  transkarpackim szlaku handlowym ciągnącym się z Polski na Węgry, dzięki czemu  rozwinęło się jako ośrodek rzemiosł. Dzięki przywilejom nadanym przez króla Macieja Korwina miasto otrzymało prawo składu. W mieście znajdowała się komora celna na szlaku handlowym.

W XVI wieku w okolice miasta zaczęli napływać Wołosi, którzy z czasem osiedlili się w regionie.

1. Muzeum Wyhorlatu Humenne (Ekspozycja kultury ludowej - skansen) - założone w 1974-1982. Prezentuje kulturę ludową wschodnio karpackiego regionu. Na tereny muzeum została przeniesiona na początku lat 70.XX wieku cerkiew św. Michała Archanioła z miejscowości Nowa Sedlica. Cerkiew pochodzi prawdopodobnie z roku 1864, jest drewniana, trójdzielna, zaliczana do świątyń typu łemkowskiego. Posiada dwuspadowy dach, kryty gontem oraz czworoboczną wieżę z dzwonnicą i dwie wieże mniejsze. Szalowana z zewnątrz deskami. Wewnątrz cerkwi barokowy ikonostas z XVIII wieku, utrzymany  w dominującej błękitno-czerwono-złotej kolorystyce. Królewskie drzwi bogato rzeźnione. Obok królewskich drzwi i na ścianach przylegających do ikonostasu ikony drewniane, m.in. Chrystusa Pantokratora, Bogurodzicy Hodegetrii, św. Mikołaja, Pokrowu Matki Bożej, św. Michała Archanioła oraz ogromnych rozmiarów ikona ze scenami męczeństwa Chrystusa (z klejmami).