Zabłocie
Kategorie:
miejscowość istniejąca, współczesna Polska, XV wiek, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1499 r. wielki ksiażę litewski Aleksander nadal swojemu dworzaninowi Bojkowi Wołoszynowi połowę osady Zabłocie wraz z zamieszkującymi tam chłopami, uiszczającymi danine miodową i opłaty w pieniadzu (ML 6, nr 335). Z kolei w 1523 r. król Zygmunt Stary zatwierdził szczegółowo opisane rozgraniczenie, uczynione w czasach króla Aleksandra (1501-1506) między położonymi nad Bugiem dobrami Zbunin (obecnie Białoruś) należącymi do bojara Jerzego Bogdanowicza a osadą Zabłocie, znajdująca się w rękach dworzan królewskich, Wołocha Sujka wraz z Fiodorem: Вoлoшeю Cyикoм a c Фeдopoм (ML 12, nr 243; Wawrzyńczyk 1951, 67). Podobnie jak w innych przypadkach tego typu nadań nie ma całkowitej pewności, czy wraz z przejęciem Zabłocia przez Wołocha nastąpiła przemiana prawno-gospodarcza tej osady, chociaż taka możliwość jest bardzo prawdopodobna (Jawor 2000, 21-22).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa