Pìdvisoke (Podwysoka)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie śniatyńskim osada królewska w 1549 r. przeszła na zasadzie wieczystej darowizny w ręce Andrzeja Tęczyńskiego (LWR I, 238). W 1565 r. zamieszkiwali tam kmiecie osadzeni na dworzysczach. Przydomki niektórych z nich sugerują ich węgierskie pochodzenie (Maxim Uhorczic, Prokop Uhorczicz, Vasil Uhrin). Opłacali oni czynsze w wysokości 2 grzywien od dworzyszcza oraz podymne, składali daniny w owsie, jajkach, dziesięcinę w miodzie od posiadanych barci, jałówkę tytułem stacji, raz na kilka lat powołowszczyznę. Wśród danin zwraca uwagę typowa dla obyczaju wołoskiego dwudzieszczyzna od wypasanych w lasach świń: kiedy żyr bywa. Niewątpliwie z tym obyczajem kojarzy się również obowiązek: powinni jechać z podstarościm na granice albo ku każdej potrzebie, mając koń dobry. Wykonywali ponadto robocizny polegające na wożeniu drewna do Śniatynia, pilnowania grobli, 2 dni w roku mieli orać i kosić zboże, 3 dni w roku zbierać siano (Opisi korolivščin 1895, 11-12; LWR I, 230-231).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa