Džurìv (Dżurów)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Nazwa osady ma niewątpliwie związek z typowo wołoskim antroponimem, zapisywanym w źródłach pochodzących z obszarów ruskich najczęściej w formie typu Dziurdź.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Status prawny (wołoski lub ruski) tej położonej w starostwie śniatyńskim osady, darowanej w 1548 r. przez króla wraz z okolicznymi wsiami Andrzejowi Tęczyńskiemu, nie jest jednoznaczny. Zamieszkujący w niej kmiecie osadzeni byli na dworzyszczach lub ich częściach, z których uiszczali corocznie czynsze w pieniądzu, składali daniny w chmielu, kurach, dziesięcinę od posiadanych barci, jałówkę tytułem stacji, co 7 lat powołowszczyznę. Wśród danin pojawiły się typowe dla obyczaju wołoskiego dwudzieszczyzny uiszczane od wypasanych w okolicznych lasach świń: gdy żyr bywa (Opisi korolivščin 1895, 36-37; LWR I, 242).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa