Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Zapruttja (Karłów)


Kategorie: miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, Wołosi, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


Osada przyjęła współczesną, ukraińską nazwę w XX wieku.

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Ta położona w starostwie śniatyńskim osada królewska wraz z okolicznymi osadami została nadana w 1548 r. przez króla Andrzejowi Tęczynskiemu. Jej status prawny (wołoski lub ruski) nie jest jednoznaczny. Zamieszkujący we wsi kmiecie, w świetle lustracji z 1565 r., osadzeni byli na dworzyszczach lub ich częściach, z których uiszczali regularne czynsze, składali daniny w owsie, dziesięciny od barci pszczelich, co roku jałówkę tytułem stacji, raz na 7 lat powołowszczyznę ale także typową dla obyczaju wołoskiego dwudzieszczyznę od wypasanych w okolicznych lasach świń. Na czele tej osady stał powszechny na Podolu i w Mołdawii wataman. Zwracają uwagę wołoskie przydomki niektórych kmieci: Radol Moltanin oraz Wlassin, wskazujące na ich mołdawskie pochodzenie (Opisi korolivščin 1895, 34-35; LWR I, 241-242).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa