Ustja (Ujście)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W przeszłości to miasteczko nosiło nazwę Ujście Tęczyńskie, Ujście Królewskie oraz Uścieczko (Szczygieł 1989, 298).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie śniatyńskim osada została w 1548 r. nadana wieczyście wraz z okolicznymi wsiami Andrzejowi Tęczyńskiemu. Prawdopodobnie już rok później podjął on prace przy lokowaniu miasta (Szczygiel 1989, 298). Jak wynika z lustracji z lat 1564-1565, zamieszkująca ten ośrodek ludność dzieliła się na rolników i osoby posiadające jedynie domy. Rolnicy z użytkowanych ról płacili corocznie czynsze, uiszczali daniny w postaci miodu z co dziesiątej barci, jałówkę tytułem stacji, co 7 lat powołowszczyznę ale także typową dla obyczaju wołoskiego dwudzieszczyznę od wypasanych w lasach wieprzy: kiedy żyr bywa (Opisi korolivščin 1895, 30-32; LWR I, 238-239). Należy zauważyć, że zamieszkiwanie Wołochów zwłaszcza w mniejszych ośrodkach miejskich położonych w ziemiach ruskich było w ciągu XVo XVI w. zjawiskiem częstym.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa