Zaluččja (Załucze)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Obecnie występują osady Załucze Górne i Załucze Dolne.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona nad Czeremoszem osada była królewszczyzną w starostwie śniatyńskim. W świetle lustracji z kat 1564-1565 jej status prawny nie został określony, chociaż charakter powinności wskazuje raczej na obyczaj wołoski niż ruski. Zamieszkujący w tej osadzie kmiecie użytkowali dworzyszcza, z których płacili czynsze po 2 grzywny, podymne, stacje, uiszczali także daniny w owsie, jajkach, dziesięcinę od barci pszczelich, co 5 lat powołowszczyznę. Nie odrabiali pańszczyzn w wymiarze tygodniowym a jedynie pracowali przy żniwach 2 dni w roku, zwozili także drewno do dworu oraz naprawiali groble przy młynie. Zapewne warunki naturalne powodowały że w tej wsi nie hodowano owiec, natomiast uiszczano co roku typową dla prawa wołoskiego dwudzieszczyznę od wypasanych w lasach wieprzy. W czasie sporządzenia lustracji stado tych zwierząt wynosiło około 240 sztuk (Opisi korolivščin 1895, 8: LWR I, 229).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa