Białka
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVI wiek, XVII wiek
Nazewnictwo
W 1564 r. występuje jako Biała (LWK I, 211), kolowana nad rzeka Skawicą zwana wówczas Biała (SHGWK I, 61).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W lustracji z 1564 r. ta położona w starostwie lanckorońskim osada królewska określona została jako nowo osadzona. Jej ówczaśni mieszkańcy dzielili się na kmieci i zarębników, zaś na czele wsi stał sołtys nie posiadający do sołectwa żadnego tytułu prawnego. W świetle zawartych w źrodle informacji status prawny tej miejscowości nie jest możliwy do określenia. Wśród powinności wieśniaków zwraca uwagę danina w serach, do składania ktorej zobowiązani byli wszyscy wieśniacy. W 1646 r. w Białce zamieszkiwała ludność, sądząc po imiennictwie, wyłącznie polska. Uiszczali oni czynsze, składali zróżnicowane daniny ale brak informacji o wykonywaniu przez nich pańszczyzny. Bliżej nieokreślona liczba mieszkańców zajmowała się też zorganizowanym wedlug zasad prawa wołoskiego wypasem owiec (patrz hasło: Lanckorona, AVK XXV, 469).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa