Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Budzów


Kategorie: miejscowość istniejąca, pasterstwo, współczesna Polska, XVI wiek, XVII wiek

Nazewnictwo


Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Ta położona w starostwie lanckorońskim osada królewska w 1369 r. została przeniesiona z prawa polskiego na niemieckie. W ciągu XV i XVI w. funkcjonowanie tego obyczaju prawnego jest dobrze udokumentowane, zaś mieszkańcami wsi byli rolnicy (SHGWK I, 287). Zapewne w XVI w. jej potencjał demograficzny został wzmocniony poprzez osadzenie na jej gruntach zarębników. W lustracji z 1564 r. brak jest jakichkolwiek elementów mogących sugerować przenikanie na obszar Budzowa elementów prawa wołoskiego (LWK I, 206). W 1646 r. osada nadal pozostawała wsią rolniczą. Zwraca uwagę, że kmiecie-Poacy zobowiązani byli do odrabiania regularnej pańszczyzny w wymiarze tygodniowym-instytucji prawu wołoskiemu nieznanej (AVK XXV, 462-463). Być może w Budzowie niewielka część ludności zajmowała się jednak również zorganizowanym według zasad obyczaju wołoskiego pasterstwem (patrz hasło: Lanckorona).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa