Harbutowice
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVI wiek, XVII wiek
Nazewnictwo
W źródłach z XIV - XVI w. osadę określano jako Herbułtowicze (SHGWK II, 146, LWK I, 205) zaś w 1646 r. Narbułtowice (AVK XXV, 451-452).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie lanckorońskim osada wzmiankowana jest w źródłach począwszy od 1327 r. już jako miejscowość parafialna. Od początków XV w. pojawiają się informacje o sołectwie i sołtysach, co świadczy o przejściu wsi przez proces lokacji na prawie niemieckim. Pasterstwo oparte na wzorcach wołoskich mogło się tutaj pojawić w XVI w., chociaż zawarte w lustracji z 1564 r. informacje o daninach składanych w serach nie stanowią wystarczającej przesłanki aby uznać istnienie tych wpływów przed datą jej sporządzenia. Dopiero w inwentarzu starostwa z 1646 r. zaliczono Harbutowice do dużej grupy osad gdzie oprócz rolników, zajmujących się często również rzemiosłem związanym z przemysłem leśnym, część mieszkańców uprawiała pasterstwo. Z tego tytułu powinni byli na święto św. Jakuba płacić od owcy po 3 gr, od 50 owiec dawać jednego barana lub jego równowartość w pieniądzu. Raz w roku przed wyjściem z owcami na hale mieli okazać zwierzęta do ich spisania. Gdyby stwierdzono, że wypasali więcej owiec niż przedstawili do owego popisu, wówczas mieli uiścić karę w postaci 12 baranów a zwierzęta nie wykazane w spisie miały zostać skonfiskowane. Nad prawidłowym przebiegiem wypasów miał czywać wybrany w tym celu wojewoda (wołoski). Od każdej hali mieli ponadto dawać po 4 wielkie sery wołoskie dobre i dobrze zrobione (AVK XXV, 447, 477).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa