Maków Podhalański
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVI wiek, XVII wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie lanckorońskim osada będąca własnością królewską w źródłach pojawiła się po raz pierwszy w 1378 r. Jak sie mozna domyślać była ona początkowo zamieszkiwana przez rolników rządzących się prawem polskim lub niemieckim (SHGWK IV, 45). Nie wiadomo kiedy i w jaki sposób na teren Makowa przeniknęły elementy prawa wołoskiego. Przypuszczalnie nastąpiło to jeszcze w XVI w., chociaż zarówno w lustracji z 1564 r. jak również rejestrze podatkowym z 1581 r. nie są one czytelne. W 1564 r, zamieszkiwało w Makowie 29 kmieci na nierozmierzonych polach. Płacili oni zrożnicowane czynsze, opłaty zwane wojenne i oprawa, obiedne, wykupywali robocizny. Daninę składali w kurach, jajkach, owsie, rybach i gontach (LWK I, 212). W 1646 r. zobowiązani byli do odrabiania regularnej pańszczyzny na rzecz właściciela, świadczyli robocizny przewozowe i uiszczali czynsze oraz nadal składali zróżnicowane daniny. Jednocześnie zapewne część mieszkańców skladala typowo pasterskie daniny, wskazujące przynajmniej na pośredni wpływ prawa wołoskiego na tę miejscowość. Za wypasanie na terenach hal wieśniacy zobowiązani byli dawać sery wołoskie lub ich ekwiwalent pieniężny. Zwraca także uwagę obowiązek odbywania przez mieszkańców Makowa dwa razy w roku sądów, co kojarzy się z typowymi dla prawa wołoskiego zborami lub strungami (AVK XXV, 466-467; Jawor 1997, 179-186).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa