Ta położona w powiecie śląskim (starostwo oświęcimskie) osada w 1564 r. zamieszkiwana była przez 9 kmieci osadzonych na nierównych co do wielkości polach. Płacili oni czynsze, uiszczali daninę w jajkach, specjalne opłaty od wypasu świń i od pozyskiwania drewna w lasach. Jednocześnie we wsi zamieszkiwał jeden hodowca prowadzący typowy dla Wołochów sezonowy wypas owiec, skoro owce tam tylko jeden ma i to ich tego roku nie latował doma. Wieśniacy mieli równocześnie obcy prawu wołoskiemu (w jego pierwotnej formie) obowiązek odrabiania pańszczyzny pieszej w folwarku kobiernickim (LWK I, 244-245). W 1581 r. w Międzybrodziu nie odnotowano kmieci ani zarębników a jedynie zagrodników oraz komorników z bydłem i bez zwierząt. Uiszczono wówczas również podatek od 20 owiec (ŻD XIV, 102). Należy zauważyć że owce jako podstawa opodatkowania są bardzo charakterystycznym elementem prawa wołoskiego (Jawor 2000, 78-789).