Podbjel (Podbiel)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, tereny wypasowe, współczesna Słowacja, XVI wiek
Nazewnictwo
W źródłach z przełomu XVI i XVII w. nazwę osady zapisywano jako: Podbielie, Podbielim, Pod Biele, Podbielany (Semkowicz 1939, 453).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Informacje źródłowe o tej położonej w państwie orawskim miejscowości pojawiają się w 1564 r. Jest to zapewne data bliska jej powstania, skoro wówczas w Podbielu był tylko 1 dom. W 1574 i 1588 r. jej mieszkańców określono jako Walachi. W 1576 r. , jak stwierdzono w dokumencie cesarza Maksymiliana II, do starego obyczaju należało, że Wołosi m.in. z Podbiela, płacą czynsze i mają obowiązek dbania o drogę wiodącą przez góry do Żywca w Królestwie Polskim. Rozwój demograficzny osady przebiegał początkowo powoli, w 1593 r. odnotowano tylko 3 domostwa ale już 5 lat później aż 20. W 1619 r. funkcję sołtysa pełnił Andrzej Podbielański. Pięć lat później soltysami byli Piotr, Adam i Juro Hudec Podbielańscy. Na terenie sołectwa istniał młyn dostatecny, nie osadzono na jego gruntach komorników. Pasterze z Podbiela mogli wypasać stada liczące do 350 zwierząt w Tatrach na hali zwanej Rochacze (Semkowicz 1932, 48; Semkowicz 1939, 8. 92, 96-99, 116, 130, 180-181).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa