Zábiedovo (Zabiedowo)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, tereny wypasowe, współczesna Słowacja, XVI wiek
Nazewnictwo
W źródłach z przełomu XVI i XVII w. osada jest zapisywana jako Zawidow oraz Zawydowo (Semkowicz 1939, 470).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w państwie orawskim osada powstała w połowie XVI w. W 1567 r. Zabiedowo było wsią opustoszałą, skoro nie zamieszkiwał tam ani jeden osadnik. W spisach z 1567 i 1577 r. zaliczono je do osad wołoskich, cieszących się jeszcze okresem wolnizny, nadanym przez Jerzego Thurzo. W 1604 r. była to mała, zamieszkiwana przez 3 osadników miejscowość. W 1619 r. sołtysem był Jerzy wraz z braćmi, któremu podlegało 7 siedlaków i 2 zagrodników. Z informacji pochodzącej z 1624 r. wynika, że funkcję sołtysów sprawowali: Krzysztof, Janko, Jurczo, Kubo, Paweł, Kasper i Ondrysz Zawidowscy. W skład uposażenia sołectwa wchodziły 2 łany i dobry młyn. Na terenie wsi istniała wówczas kuźnica (officina ferraria). Miejscowi pasterze mieli prawo wypasania do 500 owiec na hali zwanej Jaworinka (Semkowicz 1932, 48; Semkowicz 1939, 92, 95, 99, 102, 111, 116, 130, 169).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa