Osada należąca do zamku orawskiego swoimi początkami może siegać XV w., skoro w 1520 r. wśród świadków w sprawie dotyczącej wolności drogi publicznej z Twardoszyna do Żywca pojawił się liczący wtedy 70 lat Ladislaus de Bukovina (Semkowicz 1932, 8). Osada wzmiankowana jest w 1567 r. W 1578 r. zaliczona do grupy wsi wołoskich, które korzystały jeszcze z okresu wolnizny. Być może wcześniej uległa ona wyludnieniu. W 1593 r. odnotowano z kolei wolnego od powinności sołtysa w tej osadzie, określonego w źródle jako sędzia (iudex), Pięć lat później w Bukowinie zamieszkiwało 7 osadników. Osada posiadała sołectwo wspólnie z sąsiednim Podszklem (patrz hasło), na początku XVII w. obie osady wspólnie uiszczały podatki. W 1619 sołtys Walenty Rokitski na obszarze swojego sołectwa posiadał osadzonych 2 kmieci i 6 zagrodników, młyn z piłą tracką. Mieszkańcy Bukowiny swoje zwierzęta wypasali: na Policzech Bukowynsku holiu (Semkowicz 1939, 95, 98, 99, 105, 122). W 1613 r. zaliczono osadę do wsi wołoskich, określając jednocześnie powinności ciążące na jej mieszkańcach (Semkowicz 1932, 34-35). W 1619 r. zawarto ugodę ze wspomnianym już sołtysem Walentym. Na jej mocy ponownie określono powinności osadników zamieszkujących w Podszklu i Bukowinie (patrz hasło: Podszkle).