Vinnicja (Winnica) - tereny pograniczne
Kategorie:
miejscowość istniejąca, pasterstwo, Wołosi, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
W korespondencji króla Zygmunta Starego z 1523 r. kierowanej do hospodara mołdawskiego Stefana V zwrócono uwagę na grożące wojną notoryczne napady na obszary wokół Bracławia i Winnicy, dokonywane przez Mołdawian, jak wynika z listu, inspirowane przez urzędników hospodara, dającym przestępcom ochronę. Mołdawianie notorycznie przekraczali granicę państwową i na obszarze wielkiego księstwa budowali młyny, stawiali pasieki, łowili zwierzynę , a zwłaszcza wypasali stada świń i owiec. Król zwracał się do hospodara o powstrzymanie tych migracji (ŻD X, nr 44; patrz tez hasło: Bracław). Do obowiązków mieszkańcow podwinnickiej wsi Mìzjakìv należało, w świetle lustracji z 1545 r., uczestniczenie w charakterze przewodników dla posłów lub gońców zmierzających do Mołdawii (Wołoch) lub do Turków: А коли будєть потреба которому послу або гонцу проводников до Волохь або до Турєкь, - тогдьі сєло городовоє Мєзєковцьі повиньни с посломь и з гоньцомь ходити колько будєть потреба (ML 561, 218). Wśród mieszkańców Winnicy w 1552 r. występują pojedyncze osoby o przydomkach kojarzących sie z Wołochami, na przykład Roman i Sienko Wołoszczenko, czy Wołosowicz (AJZR VII/1, 604-607).
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa