Bachtin (Bachtyń)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, tereny wypasowe, Wołosi, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1442 r. zapisany jako Bachtyn (Kurtyka 2011, 510), w 1565 r. Bactyn lub Bachlin (LWR I, 225; AJZR VII/2, 213).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w starostwie kamienieckim jako pustkowie była wzmiankowana w 1442 r. (Kurtyka 2011, 510). W 1565 r. dzierżawiona była przez niejakiego Zakrzewskiego. Po zniszczeniu jej przez Tatarów przez długi czas pozostawała wyludniona, zaś dzierżawca jedynie kosił tam siano, posiadał barcie oraz: Pastwiska też najmował tak ludziom z Królestwa, jak i z wołoskiej ziemi. We wsi było z dawna osiadłych dwóch kmieci, uiszczających czynsze oraz składających daniny w owsie, kurach, jajkach, raz na 7 lat powołowszczyznę. Na czele osady stał wolny od powinności wataman. Ludzie nowi ( w sumie było ich 17) otrzymali po 10 lat wolnizny, po upływie której mieli uiszczać powinności analogiczne do dwóch kmieci starego osiedlenia. Wspomniano także o 3 osobach, którzy według ponującego na Podolu obyczaju uciekli od swojego pana i w zamian za czasowe zamieszkiwanie w nowej wsi płacili po złotówce albo dawali lisicę (futro lisie). Hodowcy po upływie wolnizny mieli też dawać typową dla obyczaju wołoskiego daninę w baranach i świniach (dwudzieszczyzny). Poza tymi daninami zwracają uwagę transgraniczne wędrówki pasterzy z Mołdawii ku Podolu (AJZR VII/2, 213-214).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa