Ruda
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1422 r. określona jako Nowa Ruda (Kurtyka, 2011, 428).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1422 r. wielki książę Witold zapisał 60 grzywien szlachcicowi Januszowi (Hryćkowi?) na osadzonej przez niego wsi Nowa Ruda w okręgu kamienieckim (Kurtyka, 2011, 428). W 1565 r. jej dzierżawca Stanisław Struś starosta chmielnicki zgłaszał do Rudy oraz pobliskiego lasu Raszków prawa wieczyste. We wsi zamieszkiwało wówczas 7 kmieci: 5 z nich korzystało jeszcze z okresu wolnizny, wataman był wolny od powinności z racji pełnionej funkcji, tylko jeden kmieć płacił czynsz oraz składał daniny w kapłonach, owsie i przędziwie. Wszyscy odrabiali dziesięcinę wytyczną (jutrzyny), mieli też pracować przy sianie. Uiszczali pszczelą dzisięcinę, dwudzieszczyznę od wypasanych wieprzy oraz owczą dziesięcinę raz na trzy lata (AJZR VII/2, 212). Zwraca uwagę niższy niż w innych wsiach objętych wpływami prawa wołoskiego wymiar daniny od owiec. W 1570 r. wspomniano o lesie Raszków jako niewielkiej dąbrowie, gdzie niegdyś znajdowały się barcie, lecz zostały one zniszczone przez Wołochów (Mołdawian). Nie przynosił on żadnych korzyści, nawet opłat pasterskich (Opisi korolivščin, 1903, 110).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa