Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Mìcìvcì (Mycowce)


Kategorie: miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


W 1431 r. Trychowce (Kurtyka, 2011, 212), w 1565 r. Horodiscze alias Stare Trichowcze, później od jej ponownego lokatora i dzierżawcy Myczowskiego zwane Mijowce, Miczowce, Mycowce (LWR I, 215; SHGKP VI, 823).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Począwszy od 1431 r. osada wymieniana była jako królewszczyzna w kluczu rowskim w powiecie kamienieckim (Kurtyka, 2011, 212). W 1565 r. zamieszkujących tam 11 kmieci korzystało jeszcze z okresu wolnizny, po spustoszeniu wsi przez Tatarów. Po jej upływie mieli płacić czynsze, składać daniny w owsie i jajkach, dziesięciny od barci oraz typowe dla prawa wołoskiego daniny w baranach i wieprzach (AJZR VII/2, 1919-192). Brak regularnych pańszczyzn, niskie bo wynoszące tylko 15 gr czynsze to również przesłanki sugerujące wołoski charakter prawny tej wsi. 
Obok tej osady istniały jeszcze jedne Trychowce, w których w świetle lustracji z 1565 r. zamieszkiwało 37 kmieci na czele z watamanem, wolnych od czynszów z racji wykonywania służebności na rzecz starosty. Polegały one na jeżdżeniu z wozem i listami, uczestniczeniu wraz ze starostą w wyprawie wojennej, pilnowaniu granic, chwytaniu złodziei, jeżdzeniu na wszelkie potrzeby. Uiszczali dziesięcinę od barci pszczelich, dwudzieszczyzny od wieprzów i owiec. Stado tych zwierząt w roku sporządzenia lustracji liczyło ponad 400 sztuk (AJZR VII/2, 170-171).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)



Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa