Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Kam'janec'-Podìl's'kij (Kamieniec Podolski) - starostwo


Kategorie: miejscowość istniejąca, Wołosi, współczesna Ukraina, XV wiek, XVI wiek

Nazewnictwo


Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Źródła do dziejów miejscowości



Historia miejscowości


W korespondencji królów polskich z hospodarami mołdawskim, począwszy od drugiej połowy XV w. pojawiał się stale problem transgranicznych migracji ludności, przy czym kierowały sie one zarówno z Mołdawii ku Polsce (zwłaszcza Podolu i ziemi halickiej), jak i w odwrotnym kierunku (patrz hasła: Bar, Trembowla). W 1489 r. posłowie hospodarscy prosili o nieprzyjmowanie zbiegów w Polsce: jego ljudi do našoe zemli priechali, a bychmo tych ljudej v zemli našoj ne deržali, podobnie jak w 1500 r. (ML 5, 143, 167). Z kolei w 1510 r. hospodar skarżył sie królowi, że jego pograniczni starostowie: Poddanyie Waszoy Miłosti naszy ludi zowut na wielikuiu słobodu (ŹD X, 91). W 1511 r.: colonos eius e Volachia evocant (...) status et signa libertatis erigendo (Harmuzaki, 1891, 17). Starosta kamieniecki Stanisław Lanckoroński w tym samym czasie został wskazany jako urzędnik inspirujacy porwania ludności z Mołdawii, protektor działających z obszarów polskich przestępców oraz inspirator i bezpośredni uczestnik napadów na ten kraj (ŹD X, 102-103). Podobne sprawy były stałą przyczyną zadrażnień w stosunkach polsko-mołdawskich w XVI w. (np. ŹD X, 138 z 1545 r.; Sovetov, 1962, 3-18). Również Mołdawianie w trakcie wypraw zbrojnych na Podole uprowadzali miejscową ludność albo też chłopi dobrowolnie podejmowali decyzję o zbiegostwie do tego kraju (ŹD XIX: 161, 165, 194). W 1518 r. król Zygmunt Stary, zapewne w celu uspokojenia zadrażnionych stosunków z sąsiadem, ustanowił w Kamieńcu specjalne sądy starościńskie, mające karać grzywną złodziei operujących z wsi koronnych na terenie Mołdawii (Białkowski, 1920, 89). Patrz też hasła: Bar, Kołomyja. Warto zaznaczyć. że wśród emigrantów mołdawskich ważną rolę pełnili bojarowie-uchodźcy polityczni, zasilający w nowej ojczyźnie szeregi szlachty i wzmacniający potencjał obronny Podola (Michajlovs'kij 2012, 440).

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa