Popìvcì (Popowce)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta wzmiankowana począwszy od 1429 r. osada (Kurtyka, 2011, 444) została przejęta na zasadzie wymiany od rodziny Popowskich przez królowa Bonę w 1538 r. i odtąd wchodziła w skład starostwa barskiego (Gruševskij, 1894, 80-81; LWR I, 187). W 1565 r. przeżywała kryzys, związany ze skutkami najazdu tatarskiego z 1558 r. Z 70 pozostalo tylko 10 kmieci, płacących ze swoich gospodarstw czynsze i składających różne daniny. 5 kmieci korzystało z okresu wolnizny, wśród nich wataman - często spotykany na Podolu ale też w Mołdawii naczelnik wsi (Jawor, 2000, 126). Jedynym elementem potwierdzającym co najmniej pośrednie wpływy obyczaju wołoskiego na obszarze Popowców, podobnie jak w wielu innych wsiach starostwa barskiego, są daniny pasterskie w postaci dwudzieszczyzn od wypasu owiec, uiszczane w baranach i jagniętach oraz dwudzieszczyzny od wypasu świń. Hodowla w tej osadzie nie była rozwinięta, skoro na podstawie zawartych w lustracji danych, pogłowie owiec można szacowac na 80 sztuk, tyle samo co świń (AJZR VII/2, 241-242).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa