Koričincì (Karaczyńce)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1565 r. wzmiankowane Karańczyce Rymowe wieś i Karańczyce Podleśne wieś (LWR I, 185, 188). W XIX w. istniały Karańczyce Dębskie, Wołoskie i Karańczyce Pilipowskie (SGKP III, 828). Obecnie w tej okolicy występuje tylko jedna osada o tej nazwie.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1431 r. król Władysław Jagiełło zapisał na tej miejscowości 40 grzywien szlachcicowi podolskiemu Franczkowi (Gruševskij, 1894, 46). W XVI w. obie wsie o nazwie Karańczyce (patrz wyżej) były królewszczyznami wchodzącymi w skład starostwa barskiego. Z lustracji z 1565 r. przebija obraz obu osad jako rządzących sie prawem ruskim. Zamieszkujący tam kmiecie określeni zostali jako "pociężni", poza robociznami (przez cały tydzień pracowali dla zamku i następne dwa tygodnie dla siebie) uiszczali liczne daniny. Tak jak w innych osadach, jedynym elementem wskazującym na wpływy prawa wołoskiego był obowiązek uiszczania dwudzieszczyzny od wypasu owiec i świń, wzmiankowany juz w 1552 r. (AJZR VII/2, 233, 236; VIII/1, 157). Zwraca uwagę sasiadowanie tych osad z wsią o charakterystycznej nazwie Wołoskie, która w XIX w. nosiła nazwę Koraczyńce Wołoskie (SGKP I, 959). Sugeruje to osadzenie w części wsi niewielkiej grupy Wołochów.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa