P'jatničani (Piatniczany)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osady z elementami prawa wołoskiego, Wołosi, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta królewska osada w starostwie skałeckim w 1570 r. pozostawała jako dożywocie w rękach Jana i Stanisława Koryckich, na podstawie zapisów króla Zygmunta Starego. Ujęto ją wspólnie z wsią Podgórze. W obumiejscowościach zamieszkiwało w sumie 30 kmieci określonych jako danni, z czego 12 korzystało jeszcze z okresu wolnizny. W tym miejscu należy wyjaśnić, że "dannicy" byli kategorią kmieci powszechną w obyczaju ruskim. Ich podstawowymi powinnościami było składanie danin i tym różnili się od ludzi "tiahłych", wykonujących wysokie pańszczyzny (Tymieniecki, 1966, 447). Podobieństwo danin we wsiach ruskich i wołoskich, widoczne na Rusi Czerwonej w XVI w., i nałożenie się na nie wpływów prawa niemieckiego (czynszowego) często uniemożliwia ich odróżnienie. Mieszkańcy Piatniczan i Podgórza płacili po 1 florenie czynszu, składali daniny w kurach i jajkach, dziesięciny od barci, dziesięciny od świń nie płacili ze względu na brak w okolicy dąbrów. Uiszczali także typową dla prawa wołoskiego dwudzieszczyznę w postaci baranów. W obu wsiach pogłowie tych zwierząt wynosiło zaledwie około 120 zwierząt. Przyczyną nędzy jej mieszkanców były notoryczne, rabunkowe najazdy bliżej nieokreślonych Wołochów (Opisi korolivščin, 1903, 194).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa