Kaluš (Kałusz) - okoliczne lasy
Kategorie:
miejscowość istniejąca, pasterstwo, tereny wypasowe, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta miejsowość wchodząca w skład dóbr królewskich w starostwie halickim, w XVI w. stanowiła centrum klucza dóbr, dzierżawionych przez Mikołaja Sieniawskiego. Od 1549 r. była ośrodkiem posiadającym prawo miejskie (LWR I, 268). Sporządzający w latach 1564-1565 lustrację opisali szczegółowo uwarunkowania pasterstwa w tym rejonie, mającego charakter transhumancyjnego koszarnictwa, bazującego na sezonowych wędrówkach ze stałych osad wiejskich-typowego dla Wołochów: Tam w tej włości są lasy wielkie i płoniny, tak w równinach niedaleko Kałusza, tak też lasy bukowe i jodłowe w górach, w które dla jemioły w zimie, a w lecie na trawy, których bywa na płoninach dość, wkupują się ludzie z owcami swoimi, tak ze wsi włości onej, jako i ze wsi ziemiańskich, dawając pieniądze, i barany, i sery, popręgi, i niektórzy gunie i jagnięta, zwyczajem inszych starostw, płacąc od stada, to jest ode sta owiec, i koszary tam sobie budują dla stanowienia sobie bydła. Tak samo wyglądała praktyka wypasu świń w lasach, skoro: Zaganiają sobie świnie na pastwisko (...) pobudwawszy sobie koszary, na stanowiskach mieszkają długo, a dawają wieprza dwudziestego (Opisi korolivščin, 1895, 98).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa