Toporìvcì (Toporowce)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, pasterstwo, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Toporowce były osadą królewską w starostwie śniatyńskim, lokowaną około 1555 r. na gruncie wsi Podwysokie (LWR I, 240). W 1565 r. zamieszkiwało tam 15 kmieci (m. in Semian Wolosszin) płacących po 2 złote czerwone czynszu, opłatę od hodowanych pszczół, co roku jałówkę tytułem stacji, co 7 lat powołowszczyznę. Naczelnik wsi-wataman z racji swoich obowiązków czynszu nie płacił. W tym miejscu należy wyjaśnić, że watamani (watmani) występowali powszechnie we wsiach ruskich i wołoskich nie tylko na obszarze ziemi halickiej ale równiez Mołdawii. W Toporowicach zamieszkiwało 4 owczarzy uiszczających typowo wołoskie, w realiach XVI w. już archaiczne powinności: każdy z nich dawał jedną gunię i popręg, ser owczy, jednego barana od stada (Opisi korolivščin, 1895, 33-34).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa