Zoločìv (Złoczów)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XV wiek
Nazewnictwo
W 1478 r. zapisany jako Szloczyow (AGZ XV, nr 3886).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ten ważny w XVI i XVII w. ośrodek miejski i obronny niewątpliwie posiada staroruska metrykę. Jako wieś Złoczów został odnotowany w źródłach w 1441 r. (Hładyłowicz, 1931, 125). Już wówczas pełnił centrum niewielkiego klucza dóbr, skupiającego okoliczne osady. W 1478 r. wraz z grupą sąsiednich wsi (Bieniów, Strutyń, Jelechowice, oraz niezidentyfikowane Radylow i Iastrąymyky) stał się oprawą Małgorzaty, żony podkomorzego lwowskiego Pawła z Oleska. Uzyskała ona pochodzące z tych wsi dochody, łącznie z dziesięcinami od świń i owiec, popręgami i daninami w serze: cum decimis porcorum, agnorum, precinctarum, caseorum (AGZ XV, 3886). Charakter tych danin jednoznacznie wskazuje na funkcjonowanie przynajmniej w części Złoczowa już w XV w. prawa wołoskiego (Jawor, 2000, 78-79). Nie wiadomo jaki wpływ na zmianę charakteru osadnictwa w tym rejonie miały niszczące najazdy tatarskie z przełomu XV i XVI w. Jak wynika z rejestru poborowego z 1515 r. liczne osady w tej okolicy zostały całkowicie zniszczone, zaś ze Złoczowa zapłacono podatek jedynie od popa i młyna (ŹD XVIII/1, 158).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop w Złoczowie wzmiankowany w 1515 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa