Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Strutin (Strutyń)


Kategorie:

Nazewnictwo


W 1441 r. zapisana jako Strutin (AGZ XIV, nr 286), natomiast w 1493 r. jako Sztruczyn (AGZ XV, nr 3886).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Ta położona w dobrach szlacheckich, w okolicach Złoczowa osada  została w źródlach odnotowana w 1441 r. Wówczas to szlachcic Maszko ze Strutynia został pozwany o niewyrażenie zgody na opuszczenie tej wsi przez człowieka siedzącego na prawie wołoskim: quia hominem emittere noluit de Walachiensi iure. Rozstrzygnięcie sprawy sąd grodzki lwowski odłożył (AGZ XIV, nr 286). W 1478 r. wraz z grupą sąsiednich wsi Strutyń stał się oprawą Małgorzaty, żony podkomorzego lwowskiego Pawła z Oleska. Uzyskała ona pochodzące z tej wsi dochody, łącznie z dziesięcinami od świń i owiec, popręgami i daninami w serze: cum decimis porcorum, agnorum, precinctarum, caseorum(AGZ XV, 3886). Charakter tych danin oraz cytowana wzmianka z 1441 r. jednoznacznie wskazuje na funkcjonowanie przynajmniej w części tej miejscowości już w pierwszej połowie XV w. prawa wołoskiego (Jawor, 2000, 78-79). 

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa