Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Blažìv (Błażów)


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


W XV w. osadę określano jako Blazow, Blashow, Blaszowa (Makarski, 1999, 37).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Ta położona w powiecie samborskim osada, notowana w źródłach od 1471 r., znajdowała się w rękach rodziny Błażowskich hr. Sas (Wyrostek, 1932, 151: Makarski, 1999, 37). Jej wołoski status prawny w XV w. jest bardzo prawdopodobny, lecz nie znajduje potwierdzenia w szczątkowo zachowanym materiale źródłowym. W 1525 r. 5 braci Błażowskich sprzedało znajdujące się dotąd w ich rękach dziedziczne sołectwo zwane kniaziostwem za 32 floreny swojemu kniaziowi Stanowi (Szthan). W jego skład wchodziło 1 dworzyszcze wraz z czterema przymiarkami zwanymi Lyethowyszka, prawo do budowy młyna i wykonania w tym celu stawu, prawo do wybudowania cerkwi zaopatrzonej w 1 dworzyszcze z czynszem 60 gr rocznie, 3 dni rocznie pańszczyzny wykonywanej na rzecz kniazia przez mieszkańców osady, daniny w postaci kołaczy dwa razy w roku, 1/3 część czynszów (AKLS V, nr CXXXIII). Poważne zniszczenie dokumentu oraz słabe umiejętności pisarza nie pozwalaja na pełne zrozumienie jego treści. W 1589 r. osada rozpadła się na kilkanaście drobnych działów majątkowych (ŹD XVIII/1, 30). 

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Cerkiew w Błażowie wzmiankowana jest od 1507 r. (Budzyński, 1990, 140).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa