Slătioara 

W 1458 r. Zlatina, Szlatinka, Slatjnka, Szlatiora, z 1514 r. odnotowany też Sospathak, w 1549 r. - Zlatyna, Soospathak, natomiast 1555 r. - Soospathak, czyli cały komplet nazw świadczy o wydobywaniu blisko tej osady soli

Rumuni, Węgrzy, Wołosi

Rumuński, węgierski

Osada powstała pewnie wcześniej jak w XIV w. Z króleskiego dokumentu Ludwika I 10 Lutego 1364 r. dowiadujemy się, że "...villas Zlatyna, Hodpathaky, Kopachfalwa, Dezefalwa, Hernyachfalva et Sugatagh vocatas in Maramarosio existentes..." za pewną służbę (pro fidelitat seruicys) "suis volachys Gywle filio Dragus in Maramorisio residendi, item Stephano, Myroslawo presbytero et Dragomer files eiusdem Gywle" nadał im jako donatio (Mihályi, 1900: 53). Kolejna wzmianka o wsi z rąk Ludwika I datowana 5 Lipca 1368 r. Dowiadujemy się, więc, że król "...fideli nostro familiari Olaho Dragus fratri vestro uterino et suis heredibus" nadaje posiadłości "Zlatina simul cum alys quinque villis Hatpathokfalva, Dezefalva, Hernyathfalva et Sugatag vocatis in Maramarosio existentibus" (Mihályi, 1900: 61-62). Wcześniej, jak widać z treści źródła, osada wraz z wymienionymi wsiami należala innym, jak widać z imion, Wołochom "predicto Gyula patre ac Stephano, Iruzlo et Dragumir" (Mihályi, 1900: 62).

Mihályi, 1900: 53, 61-63.