Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Bocicoel

Kategorie: Karpaty, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, osady z elementami prawa wołoskiego, Wołosi, współczesna Rumunia, XIV wiek, XIX wiek, XV wiek, XVI wiek, XVII wiek, XVIII wiek, XX wiek, XXI wiek

Nazewnictwo

Bocicoel 

W XIV - XV ww. też wzmiankowany jako Bachkow, Kysbachko 

Ludność — skład etniczny

historycznie: Wołosi, Żydzi (identyfikowani czasem z Niemcami)

współcześnie: Rumuni 

Język

Rumuński

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)

Wieś powstała przed r. 1365 i stanowiła część majętności Kuhnya, posiadłości wojewody Wołochów z Maramoreszu Bogdana.  

Źródła do dziejów miejscowości

Mihályi János, Máramarosi diplómak a XIV. és XV századból, Máramaros - Sziget 1900.

Mihályi, 1900: 57, 65-69.

Historia miejscowości

Wieś w połowie XIV wieku należała do wojewody wołoskiego Bogdana i jego braci. Po raz pierwszy wieś wzmiankowana 2 lutego 1365 r., w  dokumencie nadania majętności Kuhnya z przyległościami synom Sasa pod nazwą Bachkow (Mihályi, 1900: 57). Posiadanie jej przez synów Sasa potwierdzają 2 dokumenty króla Ludwika  z 11 sierpnia 1373. (Mihályi, 1900: 65-69). W 1444 roku zniszczona miejscowość Kisbachko została nadana Szymonowi i jego kuzynowi Janowi, synowi Jerzego Marusa. (Mihályi, 1900: 326-327).

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)

Resztki tradycyjnej zabudowy oraz nowa zabudowa w zachowanym tradycyjnym stylu. 

Cerkiew greko-katolicka kamienna z końca XIX wieku.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe

Dokumentacja fotograficzna i filmowa

Ostatnia modyfikacja: Ilona Czamańska, 13/06/2021 Wróć