Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Vișeu de Jos


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, Wołosi, współczesna Rumunia, XV wiek

Nazewnictwo


Vișeu de Jos

Są też inne nazwy: Ket-Viso, Ketwyssou, Wiso

Ludność — skład etniczny


Rumuni, może też Węgrzy i Rusini-Ukraińcy

Język


Rumuński, może węgierski i rusiński

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Osada powstała chyba w XIV w., ciągle zostając zagospodarowana przez Wołochow. O tym dokładnie znamy z dokumentu króla Ludwika I z 2 lutego 1365 r., w którym są odnotowany "quandam possessionem Kuhnya vocatam in terra nostra Maromorusiensi habitam cum alys villis Jood, Bachkow, Kethuyssou, Moyse, Bors et Keethzeleste" niewątpliwie należące kiedyś wojewodzi Bohdanowi i jego synom (Mihályi, 1900: 57). Kolejna wzmianka o wsi odnotowana 1385 r., jako "Viso superiori Viso inferiori" (Mihályi, 1900: 85). O isnieniu wołoskiego charakteru osady świadczy też dokument żupana Bystricy Janosza Hunyadi od 1 Czerwca 1453 r., gdzie czytamy że istniał "dictum Keneziatum praespecificatorum possesionum utrarumque Wiso" (Гаджега, 1931: 175). Kniaziami de Wiso są odnotowane możne Petrus, Nan i niejaki Mandra, które nadali żupanowi piśmo, żeby potwierdzić ich własność (Mihályi, 1900: 216-217), co znaczy, że wołoskie przesiedlieńcy osiedlili się tutaj nieco wcześniej. 

Źródła do dziejów miejscowości


Mihályi, 1900: 56-58, 85, 216-218.

Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa