Ieud
Wzmiankowane są też inne wersje: Jód, Jood, (1365) (Mihályi, 1900: 56-57); Jod (1385); „kenesiatus valahorum nostrorum regalium in possessione Jood", (1419); „possessio Yod" (1427); Jod (1451); Joodh, Jwdh (1469); Joód, Jend și Ieud (1828) (Coriolan S. Dicționar istoric al localităților din Transilvania, vol. I, Ed. Academiei RSR, Bucuresti, 1967).
Rumuński
Mihályi János, Máramarosi diplómak a XIV. és XV századból, Máramaros - Sziget 1900.
Гаджега Васіль Миколайовіч, Додаткі до історіи русинов і руських церквей в бувшой жупѣ Земплинской, Ужгород 1931.
Teodorescu Mirela, Gheţie Ion, Manuscrisul de la Ieud, Bucureşti 1977.
LISTA
MONUMENTELOR ISTORICE 2015 - Județul Maramureş ‒ LMI-MM.pdf (gov.ro)
Po raz
pierwszy wieś wzmiankowana 2 lutego 1365 r., w dokumencie nadania majętności
Kuhnya z przyległościami synom Sasa pod nazwą Jood (Mihályi, 1900:
57). Wieś należała wcześniej do wojewody wołoskiego Bogdana, później natomiast
stała się własnością królewską. W dokumencie z 2 grudnia 1419 r. król Zygmunt nadał Walentemu, synowi Teodora "Kenesiatum Valachorum nostrorum regalium
in eadem possessione Jood in
Comitatu Maramarosiensi existente" (Mihályi, 1900: 245-246; Гаджега, 1931:
174).
1. Cerkiew drewniana Narodzenia Matki Boskiej "na wzgórzach" (în deal) z XVII /XVIII wieku. Datacja cerkwi jest dyskusyjna, według tradycji miała zostać zbudowana w 1717 roku po najeździe tatarskim, jednak analiza drewna wskazuje na drugie dziesięciolecie XVII wieku. W XVIII wieku wnętrze cerkwi zostało ozdobione malowidłami znanego miejscowego artysty Aleksandra Ponehalskiego. Napisy cyryliczne w języku rumuńskim. Cerkiew znajduje się pod patronatem UNESCO.
2. Cerkiew drewniana "na nizinie" (în şez) albo "w dolinie" (în val) zbudowana prawdopodobnie w 1718 roku. Wewnątrz polichromia z 1758 r. przypisywana Aleksandrowi Ponehalskiemu.
3. Kodeks z Ieud - zbiór pism głównie religijnych zapisanych w językach słowiańskim (tzw. slavona) i rumuńskim znaleziony w 1921 roku na poddaszu cerkwi Narodzenia Matki Boskiej. Kodeks datowano początkowo nawet na XIV wiek. Ostatecznie badania papieru przeprowadzone w latach siedemdziesiątych XX wieku pozwoliły ustalić okres powstania rękopisu na lata 1610-1640.