Po raz pierwszy wzmiankowana osada w roku 1361 jako Ozon (Mihály, 1900: 50-51). Póżniej odnotowany inne nazwy: 1387 - Kozo, 1402 - Kethkoso (Zsigm.okl. 2/1: 1550), 1405 - Kaszou, 1672 - Kaszo Polyana, 1725 - Kaszo pojana, 1773 - Kaszo Polyana, Polyana Koszinszka, 1808 - Polyána (Kaszó-), Kosulská-Polána, Poljana-Koszuluj, 1828 - Polyana (Kaszó), Koszuska Polyana, 1838 - Kaszó-Pojána, 1851 - Polyána (Kaszó), 1877 - Kaszopoly, Kaszó-Polyána, Kaszovszka-Polyána, 1913 - Kaszómező, 1925 - Kosovská Poljana, 1930 - Polana Kosovská, 1944 - Kaszópolyána, Косoвска Поляна, 1983 - Косівська Поляна, Косoвская Поляна.

Rusini-Ukraińcy, Wołosi

Rusiński

O osadnictwie wołoskim tego kraju wiadomo już od drugiej połowy XIV w., kiedy 14 maja 1361 r. król Ludwik w jednym ze swoich dypłomów wspomina o zasiedleniu przez niejakich "Bud, Sandor, Oprissa, Johannis Dgaromer et Bayla Filiorum Locovoy Fidelium Olachorum Nostrorum de Terra Maramorusiensi... Keneziatum medietatis cujusdam Possessionis Nostrae Olachalis Ozon" (Mihályi, 1900: 50). Do początku XV w. odecność wołoska osady wzmocniła się o czym wiemy, kiedy w jednym z dokumentów 1405 r. czytajemy: "...quomodo ipsi in dominium o possessionum Bartfalva, Fejérfalva, Kalinfalvha, Balathafalva, Budfalva, Vinchfalva, et Patak vocatorum sub Keneziatu Kaszov in Comitatu Maramarosiensi existentium" (Гаджега, 1931: 72). To świadczy o już trwałym funkcjonowaniu oraz organizacji wołoskich osad, bynajmniej od końca XIV w. 

Mihályi, 1900: 50-51, 134.