Popeli (Popiele)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XV wiek, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w powiecie drohobyckim, według tradycji założona w 1414 r. przez rycerza Popiela (hr. Sas) na podstawie przywileju króla Władysława Jagiełły (Makarski, 1999, 208). W ciągu XV i XVI w. osada ta uległa licznym podziałom własnościowym. między poszczególne rodziny legitymujące się hr. Sas. Rządziła sie zapewne prawem wołoskim, skoro w 1519 r. krol Zygmunt Stary wydał dla szlachcica Popiela (hr. Sas) przywilej zezwalający na lokowanie w sąsiedztwie, na surowym korzeniu wśród lasów Kotowa: ad hominum vocationem. Osada miała się rządzić prawem wołoskim, zaś Popiel uzyskał w niej dziedziczne sołectwo zwane kniaziostwem (AGAD, MK 34, 95v-96; patrz hasło: Bania Kotowska). Zasadą było, iż lokacji nowej osady wołoskiej dokonywał ktoś z grona kniaziów, właścicieli wsi lub ich rodzin, pochodzący z miejscowości rządzącej się już dawniej tym obyczajem. Stanowi to mocny argument za wołoskim charakterem Popieli. W 1589 r. osada była podzielona między aż 16 właścicieli (ŻD XVIII/1, 37).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew wzmiankowana w 1505 r. (AGZ XVIII, 3417).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa