Starij Kropivnik (Kropiwnik Stary)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XV wiek
Nazewnictwo
W XV w. osada zapisywana jako Kropiwniki, Kropiwnik, Kropielniki, w XVIII w. pojawiła się nazwa Kropielnik Lacki a w XIX w. Kropiwnik Stary (Makarski, 1999, 129)
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w powiecie stryjskim osada, notowana w źródłach od 1438 r., znajdowała sie w rękach rodziny Tustanowskich i Kropiwnickich hr. Sas (AGZ XIII, 805). Ważną przesłanką sugerującą wołoski charakter prawny tej wsi, poza jej przynależnościa do Sasów oraz położeniem w rejonie intensywnej kolonizacji wołoskiej, jest odnotowana pod 1515 r. lokacja niewątpliwie wołoskiej,sąsiedniej Schodnicy (patrz hasło), dokonana z inicjatywy Kropiwnickich, przez ich sługę, Sidora Paniowicza z Kropiwnika (CPAHUL, F. 14, op. 1, spr. 9, 74). Zasadą było, że kniaziami w nowolokowanych wsiach na prawie wołoskim byli mieszkańcy starszych osad używającycyh tego obyczaju, zwykle kniaziowie lub członkowie ich rodzin. W 1515 r. osadę opodatkowano z 4 łanów kmiecych, spustoszonego młyna i spustoszonego przez Węgrów popostwa (ŹD XVIII/1, 144). W 1589 r. odnotowano podział osady na liczne, drobne działy pozostające w rękach Kropiwnickich (ŹD XVIII/1, 44).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop w Kropiwniku notowany od 1507 r. (Budzyński, 1990, 145).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa