Katina (Katyna)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Początki tej położonej w starostwie przemyskim osady siegają 1555 r., kiedy to Iwan Smolnicki uzyskał prawo do wykarczowania 20 łanów i założenia nowej wsi o nazwie Katynia (AGAD, MK 85, 219). Nie wiadomo czy była to próba udana, skoro w 1563 r. król Zygmunt August wystawił kolejny przywilej lokacyjny, zezwalający na założenie tej miejscowości. Na jego mocy Elisz Teleszyński w zamian za trudy związane z przedsięwzięciem uzyskał tam dziedziczne sołectwo, składające sie z 3 łanów i jeszcze jednego, przeznaczonego na potrzeby cerkwii, prawo do lokowania 6 zagrodników na 1/4 pola każdy. W tym momencie te tereny były już częściowo zasiedlane, skoro wieśniacy uzyskali jedynie 10-letnią wolniznę. Obowiązki sołtysa i osadników określono jako zgodne z obyczajami panującymi w innych osadach starostwa przemyskiego (AGAD, MK 96, 84v-85v). W 1565 r. w wołoskiej wsi Katynie zamieszkiwało już 21 kmieci korzystających jeszcze z wolnizny. Po jej upływie powinni wykonywać obowiązki tak samo, jak to czynili Starzawianie. 10 z nich już w 1566 miało dawać barany i wieprze, z czego kniaź pobierał 1/3 część. Jak wynika z lustracji do obowiązków kniazia wchodziło uiszczanie dani w baranach na rzecz starostwa (LWR II, 57-58).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Budowa cerkwii uwzględniona została w przywileju z 1563 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa