Korostìv (Korostów)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XV wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada powstała na terenie nadanym w 1397 r. przez króla Władysława Jagiełłę braciom Mikowi i Iwankowi Wołochom, protoplastom rodziny Skolskich hr. Sas (ZDM 6, 1616). Począwszy od połowy XVI w. drobne działy ich spadkobierców i innych Sasów zostały stopniowo wykupione przez hetmana Jana Tarnowskiego, a następnie książąt Ostrogskich. Powstanie Korostowa miało miejsce około 1489 r., na obszarze łąk należących do Iwaszka z Osowa i Iwaszka z Kruszelnicy i dlatego decyzja któla stali się jej właścicielami: locacione ville in pratis ipsorum dictis Chorostow, que eodem nomine dicta sunt locataque fuit (AGAD, MK 34, 110-110v). W 1589 r. znaczna część osady znajdowala się już w rękach Ostrogskich. Zapłacili oni wówczas podatek od 4 łanów, popa uposażonego w 1/2 łanu i młyn. Niewielkie działy utrzymywali jeszcze Sasowie: czterech Kruszelnickich miało w sumie 1/2 lanu, tyle samo co Fiodor Hoszowski (ŹD XVIII/1, 43). W 1628 r. z części książąt Zasławskich Ostrogskich zapłacono od 6 łanów, popa i cerkwi na 1/2 łanu oraz młyna. Swoją własność (1/2 lanu) utrzymywali jeszcze Kruszelniccy (RPZP, 186).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop i cerkiew wzmiankowana w 1589 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa