Branew
Kategorie:
Nazewnictwo
W 1377 r. występuje jako Brenwicza, Długosz nazywa ją raz Brnew, a w innym miejscu Brenwo. W 1481 r. pojawia się obok niej Branew Walachorum, zwana w 1533 r. Branwycza Walaska. W początkach XVI w. stara wieś Branew rozpadła się na Branew Magna i Branew Parva. Ponieważ Branew Parva przeszła w 1596 r. w ręce Zamoyskich zaczęto ją nazywać Branew Ordynacka, zaś Branew Magna z czasem zaczęła się nazywać Branwią Szlachecką. Branew Wołoska została zapewne wchłonięta przez B. Szlachecką. W 1965 r. B. Ordynacka i B. Szlachecka stały się jedną wsią o nazwie Branew (OZ; 34-35)
Ludność — skład etniczny
W drugiej połowie XV w. w Branwi zamieszkiwały trzy społeczności etniczne. Polacy zajmowali późniejszą osadę Branew Małą (Ordynacką), Rusini przebywali w Branwi Wielkiej (Szlacheckiej). W Branwi Wołoskiej w 1481 r. wzmiankowane osoby o wołoskiej onomastyce: zamieszkiwał w niej Raad użytkujący źreb wspólnie z Chymem, w 1482 r. z kolei wzmiankowany jest Klemens Szabor (przydomek identyczny z jednym z mieszkańców pobliskiego Radzięcina).W Branwi Wołoskiej od 1531 r. wzmiankowana jest cerkiew (Jawor, 2000: 101; OZ; 34-35; Gil, 1999; 226).
Język
polski, ruski, wołoski (?)
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1377 r. podobnie jak inne wsie klucza gorajskiego istniejącą już osadę lokowano na prawie niemieckim (średzkim). W drugiej połowie XV w. cześć wsi funkcjonowała na prawie niemieckim a cześć wołoskim (SHGWL: 78). Nie wiadomo jakiego prawa osadniczego używali Rusini. W Lubelskiem tych imigrantów z reguły osadzano na prawie niemieckim (Jawor, 1991: 7-20).
Źródła do dziejów miejscowości
APL, KZL sygn. 9, k. 322; 357v - 358v.
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa