Oporec' (Oporzec)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W dokumencie lokacyjnym z 1591 r. wieś nazywana jest Opor (Wagilewicz, 1857, 44).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w dobrach księcia Konstantego Ostrogskiego powstała na mocy wspólnego z wsią Ławoczne przywileju, wydanego w 1591 r. dla Fedki, Wasyla, Kużmy i Prokopa Mańkowiczów, poddanych księcia. Znamy ten dokument jedynie z wadliwego tłumaczenia polskiego. W zamian za trudy włożone w lokację uzyskali oni sołectwo, składające sie z 2 łanów " na Oporze" i 1 1/2 łanu "na Ławocznym", prawo do budowy młynków, foluszy, stępów i karczem. Na potrzeby cerkwii w Oporze pop Wasyl Sołopowicz otrzymał 1 1/2 łanu "na Oporze" i 1 łan "na Ławocznym". Osadnicy, którzy przybędą do tych wsi otrzymali 24 lata wolnizny od wszelkich powinności, w tym dani z owiec. Po jej upływie z każdej roli będą płacić po 4 grzywny czynszu oraz uiszczać daniny tak jak to czynili mieszkańcy innych wsi należących do Ostrogskich. Swoim sołtysom mieli odrabiać 5 dni pańszczyzny i tłoki, składać daniny zwane kolendami, w kołaczach, kogutach i jajkach. Sołtysi co roku powinni dawać swoim panom po 10 serów wołoskich, 30 dużych pstrągów, pełnić powinności tak, jak to czynią inni sołtysi (Wagilewicz, 1857, 44)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Uposażenie popostwa - patrz wyżej.
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa