Sušicja (Suszyca Rykowa)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1538 r. wieś występuje jako Suszyca, w 1554 r. zwana Wielką lub Starą Suszycą. Na początku XVII w. pojawiła się forma Suszyca Rykowa (Makarski, 1999, 265).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1538 r. odnotowano wieś Suszycę, położoną w starostwie samborskim w okolicach Starego Sambora, będącą osadą królewską w rękach królowej Bony (MRPS IV/3, nr 19356-19357). W 1565 r. zamieszkiwało w niej 20 kmieci osadzonych na półdworzyszczach. Za 4 skopy płacili 24 gr, za baranka, ser, popruhy po 5 gr oraz podymne w wysokości 2 gr. Sołtys, pop i wszyscy mieszkańcy uiszczali opłaty tytulem pokłonu i stacje dwa razy w roku, przy okazji odbywania zborów-wołoskich zebrań sądowych odbywanych w ramach poszczególnych krain. obowiązywały ich też daniny od owiec (dwudzieszczyzna) i od wieprzy (dziesięcina) - LWR II, 128.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew i pop wzmiankowani w 1565 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa