Ticha (Tycha)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W dokumencie lokacyjnym występuje nazwa Cicha, później Tycha (Makarski, 1999, 284). W 1589 r. odnotowano z kolej Nanczulowa Czicha (ŻD XVIII/1, 25).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie samborskim osada powstała na skutek nadania starosty Jana Mieleckiego, zatwierdzonego przez króla Zygmunta Augusta z 1561 r. dla braci Eliasza, Prokopa i Fiodora Nanczulowiczów, lokatorów Nanczułki Wielkiej. W zamian za lokowanie na surowym korzeniu wsi nad potokiem Cichy, uzyskali oni tam sołectwo. W jego skład wchodziły trzy łany gruntu i czwarty na uposażenie popostwa, karczma uposażona w półłanek, prawo zbudowania folusza, 1/3 część danin królewskich, daniny w postaci plackow i popręgów końskich składane dwa razy w roku, prawo do trzech dni pańszczyzny w roku świadczonej przez mieszkańców, W zamian mieli uzbrojeni służyć w czasie wyprawy zbrojnej w dwa konie oraz składać do zamku obyczajem przewidziane daniny. Przybyli do tej osady koloniści otrzymali 17 lat wolnizny (Inwentarz 1568, 362-365; NBL, 2837/III, 7-8). W 1589 r. uiszczono podatek z tej wsi od 10 1/2 łanu, sołtysa na jednym łanie, popostwa uposażonego również w łan gruntu oraz młyna (ŻD XVIII/1, 25).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Wybudowanie cerkwi przewidziano w przywileju z 1561 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa