Zalokot' (Załokieć)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, warzenie soli, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1565 r. występuje Zalokiecz, w 1589 r. Żolokot (ŻD XVIII/1, 28).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Początki tej położonej w starostwie samborskim (dzierżawa ozimińska) wsi pozostają niejasne. Pojawia się ona w lustracji królewszczyzn z lat 1564-1565 jako ludna, dobrze zagospodarowana osada. Zamieszkujący w niej wieśniacy nie korzystali już z okresu wolnizny, który na tym obszarze wynosił najczęściej 15 lat. Można więc przyjąć iż lokacja Załokcia przypada co najmniej na lata 40. XVI w. W 1565 r. zamieszkiwało tam 32 kmieci osadzonych na 16 dworzyszczach. Niegdyś uiszczali czynsze i przeliczone na pieniądze daniny. Obecnie zwolniono ich z tych obowiązków w zamian za wożenie drewna do żupy solnej, na identycznych zasadach jak to czynili ich sąsiedzi z Opaki (patrz hasło). Sołtys płacił czynsz od ziemi uprawianej przez niego ponad tę, uwzględnioną w przywileju na sołectwo, dawał w pieniądzu równowartość pół kopy pstrągów i pokłonu-płaconego dwa razy w roku w okresie wołoskich zborów. Wszyscy mieszkańcy uiszczali nadal daninę w postaci co dziesiątego wieprza i co dwudziestej owcy (LWR II, 123). W 1589 r. zapłacono podatek z tej wsi od 16 łanów, jednego łanu sołtysiego, jednego popiego oraz młyna (ŻD XVIII/1, 28).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop wzmiankowany w 1565 r. (LWR II, 123).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa