Bronicja Bronica)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W żródłach ta osada występuje jako Bronnica, Brannica a w 1519 r. Brodnycza (Makarski, 1999, 44).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada położona w starostwie samborskim (dzierżawa ozimińska) swoją metryką sięga XIV w. Wzmiankowana jest bowiem począwszy od lat 1377-1378. Nie jest znany czas kiedy pojawili się w jej granicach Wołosi. Mogło to nastąpić jeszcze w XV w., skoro w 1519 r. król Zygmunt Stary zatwierdził stan posiadanego tam sołectwa zwanego kniaziostwem przez Iwana Dziurdzia. W jego skład wchodziło dworzyszcze, młyn i 1/3 część z danin królewskich (AGAD, MK 34, 98v). W 1532 r. uiszczono podatek od wsi wołoskiej Bronnycza od 8 dworzyszcz, popa, oraz sołtysa na jednym dworzyszczu (AGAD, ASK, I, 17, 65).W 1565 r. na 22 dworzyszczach lub łanach osadzonych było 56 kmieci. Z każdego półdworzyszcza płacili oni czynsze i przeliczone na monetę daniny o łącznej wysokości 65 1/2 gr.Wszyscy mieszkańcy dwa razy w roku uiszczali specjalną opłatę zwaną pokłonem przy okazji zborów-typowych dla prawa wołoskiego zgromadzeń sądowych krainy (LWR II, 120).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew w Bronicy wzmiankowana jest począwszy od 1507 r. (Budzyński, 1990, 141).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa