Bagnuvate (Bachnowate)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Nazwa wsi pochodzi od przepływającego w okolicy strumienia (NBL, 2837/III, 2).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1568 r. starosta samborski Jan Starzechowski zezwolił Michałkowi Rykowskiemu na lokowanie na surowym korzeniu nowej wsi, określając jednocześnie jej granice. W zamian za trudy związane z tym przedsięwzięciem nadal mu i jego następcom sołectwo, składające sie z dwóch łanów i trzeciego przeznaczonego na potrzeby cerkwii, prawo do wzniesienia młyna, folusza, karczmy, 1/3 część z danin królewskich, trzy dni pańszczyzny w roku świadczonej przez mieszkańcow Bachnowatego, daniny na rzecz sołtysa, to znaczy kolendy i placki. Przywilej ten zatwierdził król Zygmunt August w 1569 r. W 1578 r. to solectwo znajdowało się w rękach Fedka Komarnickiego. W 1593 r. Fedko przekazał je za zgodą króla na rzecz swoich synów Ihnatka i Jana Komarnickich zwanych Rykowskimi (Materiali 1906, nr 121; NBL, 2837/III, 2-3; Pulnarowicz, 1939, 98).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Możliwość wybudowania cerkwii uwzgledniono w dokumencie dla sołectwa z 1568 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa