Lopušanka Chomina (Łopuszanka Chomina)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Element nazwy Chomina pochodzi od nazwiska lokatora wsi Procza Humicza (Makarski, 1999, 154).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Położona w starostwie samborskim wieś została lokowana na surowym korzeniu na podstawie przywileju z 1532 r., wystawionego przez starostę Stanisława Odrowąża dla Procza Humicza: de villa Komarniki. W zamian za trudy związane z osadzeniem na prawie wołoskim Łopuszanki uzyskał (kupił za 50 florenów) Procz kniaziostwo (sołectwo), w skład którego wchodziło jedno dworzyszcze, prawo do budowy młyna i folusza, 1/3 część z danin królewskich, dwa dni pańszczyzny w roku świadczonej na jego rzecz przez mieszkańcow, W zamian sołtys miał co roku opłacać stacje oraz uczestniczyć w wyprawie zbrojnej. Przybyli do tej osady koloniści otrzymali 20 lat wolnizny. Dokument ten zatwierdziła królowa Bona w 1554 r.(Materiali 1906, nr 82; Inwentarz 1568, 443-443v; NBL, 2837/III, 54). W 1565 r. zamieszkiwało w tej wsi 29 kmieci "robotnych" osadzonych na 14 dworzyszczach zwanych łanami. Z każdego płacono czynsz w wysokości 29 gr. Sołtys, pop i wszyscy mieszkańcy dwa razy w roku przy okazji zborów (zebrań sądowych krainy wołoskiej) uiszczali opłatę zwaną pokłonem (LWR II, 111).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1554 r. królowa Bona zezwoliła Lazarowi Iwańcowi na objęcie w Łopuszance popostwa, w którego skład wchodziło jedno dworzyszcze, pola, łąki, ogrody (Inwentarz 1568, 444; NBL, 2837/III, 55).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa